ارزیابی ثبات ایمپلنت های کاشته شده در نواحی خلفی ماگزیلای آتروفیک همزمان با پیوند سینوس ماگزیلا با استفاده از استخوان nanoporous در مقایسه با bio-oss به روش آنالیز فرکانس انعکاسی

مقدمه وهدف : میزان موفقیت مواد بکار رفته در جراحی های بالا بردن کف سینوس ماگزیلا و همچنین ثبات ایمپلنت های قرار گرفته در این نواحی همواره مطرح است لذا این مطالعه با هدف مقایسه ارتفاع استخوان و میزان ثبات ایمپلنت های کاشته شده به طور همزمان با جراحی بالا بردن کف سینوس ماگزیلا با استفاده از مواد bio-oss و nanobone با استفاده از آنالیز فرکانس انعکاسی و تصاویر cbct بود. مواد و روشها : در ابتدا بیمارانی که جهت جایگذاری ایمپلنت در نواحی خلفی ماگزیلا نیاز به بالا بردن کف سینوس داشتند انتخاب شدند. 10 سایت ایمپلنت تحت آگمنتاسیون با زنوگرفت bio-oss و 10 سایت دیگر با nanobone قرار گرفتند و همزمان ایمپلنت های biohorizone(usa) از نوع straight submerge با قطر بین 5/3 و 4 و طول 12 میلی متر برای آن ها قرار داده شد و در زمان های 0 و 4 و 6 ماه توسط دستگاه osstell ثبات آنها مورد بررسی قرار گرفت و isq (implant stability quotient) ثبت شد. ارتفاع استخوان هم، قبل از عمل و 6 ماه پس از آن با تصاویر cbct مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها : میانگین ارتفاع استخوان در گروه bio-oss قبل و پس از آگمنتاسیون به ترتیب 4/95 و 12/16 میلی متر و در گروه nanobone 4/90 و 11/42 میلی متر بود که در هر گروه افزایش آن معنی دار بود (p<0.05) ولی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0.05). همچنین میانگین مقادیر isq در هر زمان ( 0 ، 4 ، 6 ) برای bio-oss به ترتیب 59/4 ، 54 و 64/3 و برای nanobone به ترتیب 55/2 ، 53/9 و 64/3 بود. برای مقادیر isq بین زمان های مختلف در هر ماده تفاوت معنی دار بود (p<0.05) ولی برای زمان های یکسان بین دو ماده تفاوت معنی دار نبود (p>0.05). نتیجه گیری : هر دو ماده موفقیت چشم گیری از نظر ثبات ایمپلنت و بهبود ارتفاع استخوان از خود نشان دادند ولی از این نظر تفاوت معنی داری با هم نداشتند. کلمات کلیدی: اسئواینتگریشن ، سینوس لیفت ، nanobone، bio-oss، implant stability quotient ، cbct